วัดธรรมิการามวรวิหาร

       วัดธรรมิการาม ตั้งเมื่อวันที่ 28 มิถุนายน พ.ศ.2465 โดยพระยาดำรงธรรมสาร และคุณหญิงดำรงธรรมสาร (ใหญ่ วิเศษสิริ) ซึ่งวัดเดิมตั้งอยู่หลังเขาช่องกระจกมีเนื้อที่ประมาณ 32 ไร่ 2 งาน 20 ตารางวา และได้รับหนังสืออนุญาตให้ตั้งเป็นสำนักสงฆ์ที่สมบูรณ์ตามกฎหมาย เมื่อวันที่ 8 เมษายน พ.ศ.2465 ซึ่งอยู่ในสมัยรัชกาลที่ 6 พระองค์โปรดให้พระเจ้าพี่นางเธอพระองค์เจ้าอรพินท์เพ็ญภาค วางศิลาฤกษ์พระอุโบสถแทนและโปรดเกล้าฯ พระราชทานปูชนียวัตถุแก่วัดนั้นหลายสิ่ง พร้อมทั้งพระราชทานทุนทรัพย์สำหรับสร้างโรงเรียนปริยัติธรรมอีกด้วย ต่อมาในปี พ.ศ.2475 ทางวัดได้สร้างสระพานรัตนาวดีและถนนเลาะไหล่เขาช่องกระจกเข้าสู่ตัวจังหวัด โดยมีพระอุดมโยธาธิยุทธเป็นผู้ออกแบบ ในเดือนเมษายน พ.ศ.2481 เริ่มสร้างพระอุโบสถซึ่งได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาตามพระบรมราชโองการ ลงวันที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ.2466 สร้างเสร็จในปี พ.ศ.2482 ในปี พ.ศ.2485 เกิดน้ำท่วมใหญ่ในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ทำให้วัดได้รับความเสียหายอย่างมากจวนจะเป็นวัดร้าง จนถึงปี พ.ศ.2493 จึงเริ่มบูรณะปฏิสังขรณ์เรื่อยมาและในปี พ.ศ.2496-2498 ได้รับมอบที่ดินเพิ่มขึ้นจากราษฎร ต่อจากนั้นก็ได้เริ่มบูรณะปฏิสังขรณ์เรื่อยมาจนได้รับพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ยกวัดธรรมิการามขึ้นเป็นพระอารามหลวงเมื่อวันที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2503 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ 7 มีนาคม พ.ศ.2544 

ที่มา : หนังสือประวัติวัดทั่วราชอาณาจักร เล่ม 22
ที่มาภาพถ่าย : ประสพโชค จิตไชยชาญ